تاثیر محلول پاشی روی بر عملکرد کمی و کیفی و خصوصیات رشدی گیاهچه گندم نان (رقم کوهدشت)

با توجه به گستردگی کمبود روی در خاک های ایران و کمبود آن در جامعه انسانی کشور، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر محلول پاشی سولفات روی (عدم مصرف،  5/0 گرم در لیتر در مرحله ساقه­روی، 5/0 گرم در لیتر در مراحل ساقه­روی و پرکردن دانه و 5/0 گرم در لیتر در مرحله ساقه­روی  و 2 ­گرم در لیتر در مرحله پرکردن دانه) بر عملکرد و اجزای عملکرد (بخش مزرعه ای) و تاثیر محتوای روی دانه (199 (کم)، 381 (متوسط) و 595 (زیاد) نانوگرم روی در دانه) بر روی برخی از شاخص های جوانه زنی (بخش آزمایشگاهی)، در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال 92-1391 بر روی گندم نان رقم کوهدشت اجرا شد. نتایج بخش مزرعه ای نشان داد که محلول پاشی سولفات روی در مرحله ساقه روی و پرکردن دانه سبب افزایش معنی دار تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبلچه بارور و وزن سنبله در مقایسه با شاهد شد. به علاوه محلول پاشی سولفات روی در تمامی مراحل فنولوژیکی توانست عملکرد بیولوژیک و عملکرد اقتصادی را به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش دهد. اما کاربرد ترکیب یاد شده در هیچ یک از مراحل، تاثیر معنی­داری بر شاخص برداشت نداشت. شاخص های سرعت جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی وشاخص بنیه بذر تنها از مقدار زیاد روی در دانه متاثر شده و اختلاف معنی داری با مقدار کم روی بذر نشان دادند. اما محتوای روی دانه تاثیری بر درصد جوانه زنی بذور نداشت. نتایج نشان داد که کاربرد سولفات روی توانست میزان عملکرد و محتوای روی دانه را افزایش دهد. بر این اساس به نظر می رسد با استفاده از اسپری سولفات روی می توان عملکرد کمی و کیفی گندم تولیدی در خاک های فقیر از روی را بهبود بخشید. بعلاوه این روش به زراعی می تواند به عنوان راهکار کوتاه مدت برای کاهش مشکلات تغذیه ای ناشی از کمبود روی و بهبود شاخص های امنیت غذایی مورد کاربرد قرار گیرد. همچنین نتایج بخش آزمون شاخص های جوانه زنی نشان داد که با افزایش محتوای روی دانه، شاخص های جوانه زنی و بنیه گیاهچه بهبود می یابد.